Najczęściej uprawiany gatunek, Moringa oleifera, to małe, szybko rosnące drzewo. W regionach o klimacie umiarkowanym uprawia się go w pomieszczeniach.
Podsumowanie techniczne:
Imię: Moringa oleifera
Rodzina: Moringaceae Typ: Drzewo liściaste
Wysokość: 15 m
Ekspozycja: jasna Gleba: lekka, bardzo przepuszczalna
Liście: zimozielone - Kwitnienie: wiosna, lato
Moringa oleifera to wieloletnie drzewo, które pochodzi z tropikalnych lasów deszczowych Indii, ale obecnie jest szeroko introdukowane i naturalizowane w tropikach i subtropikach.Dlatego jest przeznaczony dla regionów o klimacie ciepłym i nie nadaje się do regionów z uporczywymi mrozami.
- Moringa, wielofunkcyjna roślina lecznicza.
Sadzenie Moringi (gleba, ekspozycja)
Drzewo wymaga sadzenia w miejscu wilgotnym, które nie wysycha. Zasadniczo boi się mrozu, dlatego jej uprawę we Francji (i Europie) należy rozważać tylko w pomieszczeniach od jesieni do lata. Ponadto obawia się dużych różnic temperatur między dniem a nocą. Zarezerwuj wycieczkę na świeżym powietrzu w najgorętszej porze roku.
Moringa w doniczce lub na tacy:
Hodowla odbywa się w zbiorniku o dużej pojemności (1 metr sześcienny), aby pomieścić głębokie korzenie.
Ze względu na wymiary drzewa nadaje się tylko do ogrzewanych werand (lub podobnych, na przykład szklarniowych ogrodów). Aby łatwo go przenosić, idealny jest pojemnik na kółkach.
- Zbiornik musi być dobrej wielkości i przewiercony, ponieważ lubi przepuszczalną glebę i boi się stojącej wody
- Używaj ziemi doniczkowej, ponieważ utrzymuje wilgoć i zatrzymuje ją, jednocześnie osuszając.
- Potrzebuje przestrzeni do wzrostu.
- Dobre światło jest dla niego niezbędne.
Uprawa i pielęgnacja moringi (podlewanie, przycinanie)
Rośliny Moringa oleifera mają bardzo agresywny korzeń palowy, który łatwo uszkodzić, dlatego należy je trzymać w doniczce na tyle dużej, aby korzeń palowy nie owijał się wokół dna. Jeśli tak, operacja przesadzania stałaby się operacją Tytana.
W swoim naturalnym środowisku drzewa Moringa mogą dorastać do 5 metrów wysokości w mniej niż sześć miesięcy, co utrudnia zbieranie liści i strąków nasiennych.
Rozmiar moringi:
Moringa nie boi się przycinania. W doniczkach wymaga nawet regularnego przycinania, ponieważ ma tendencję do wysokiego wzrostu.
- Technika polega na „zakryciu” drzewa na odpowiedniej wysokości.
- Po zebraniu liści pionowe pędy można przyciąć do pożądanej wysokości.
- W najgorszym przypadku od góry do góry! W ten sposób drzewo rozwinie bujny pióropusz bocznych gałęzi, podobny do krzaka.
Mnożenie Moringa oleifera
Moringa oleifera jest rozmnażana przez nasiona lub sadzonki gałęzi. Nasiona i młode rośliny wymagają stałej temperatury powyżej 15°C, prawie bez odchyleń między dniem a nocą.
Cięcie moringi:
gdy drzewa przestaną wydawać owoce, należy przyciąć gałęzie, aby umożliwić nowy wzrost. Te gałęzie świetnie nadają się do uprawy nowych drzewek:
- Wykonaj cięcie o średnicy co najmniej 2,5 cm i długości co najmniej 1,8 metra.
- Użyj pojemnika o boku 1 x 1 metr i głębokości 1 m.
- Umieść sadzonkę w pojemniku i wypełnij go mieszanką ziemi, piasku i przekompostowanego obornika. Owiń ciasno wokół podstawy wycięcia. Uformuj lekką kopułę lub stożek, opadając w dół od nacięcia.
- Podlewaj obficie, ale nie zanurzaj sadzonki w wodzie. Najlepiej, jeśli woda nie dotyka pnia nowego drzewa.
Nasiona M. oleifera nie mają okresu spoczynku i można je sadzić, gdy tylko dojrzeją, ale należy rozpocząć siew w połowie wiosny, aby skorzystać z już łagodnego klimatu w większości obszarów Europy Zachodniej.
Posadź nasiona bezpośrednio w pojemniku o znacznej objętości, w którym drzewo ma rosnąć średnioterminowo; niedojrzałe rośliny są delikatne i często mogą nie przetrwać przesadzania w ciągu 3-4 miesięcy.
Wysiew nasion moringi
Wysiew może odbywać się tylko w środowisku naturalnym lub pod ogrzewanym zadaszeniem.
- Wybierz lekką, piaszczystą glebę lub specjalny kompost do siewu, jeśli siew odbywa się w wiadrze.
- Wykop dziury o wymiarach 30 x 30 centymetrów i takiej samej głębokości. Wypełnij dziury luźną ziemią. Kompost lub obornik pomogą drzewu lepiej rosnąć, chociaż drzewa Moringa mogą rosnąć na ubogiej glebie.
Posadź od trzech do pięciu nasion w każdym otworze (lub każdym wiadrze), w odległości pięciu centymetrów od siebie. Posadź nasiona nie głębiej niż trzykrotność szerokości nasion (około 5 cm).- Utrzymuj glebę na tyle wilgotną, aby wierzchnia warstwa nie wysychała i nie dusiła wschodzących drzewek, ale także upewnij się, że nie jest zbyt mokra, bo nasiona mogą zgnić.
- Gdy sadzonki osiągną wysokość 10-15 cm, najzdrowszą sadzonkę trzymaj w ziemi, a resztę usuń. Nicienie mogą zabić młode drzewo, więc podejmij kroki, aby chronić je przed tym niebezpieczeństwem.
Info: Owoce o długich, spiczastych, trójkątnych przekrojach są bardzo charakterystyczne, do 1-2 cm szerokości, często 30-50 cm długości, do 120 cm długości u niektórych odmian uprawnych, zawierają oleiste czarne nasiona do 1 cm średnicy. Niedojrzałe zielone strąki są nieco mięsiste, po dojrzeniu stają się włókniste i szarawe, utrzymujące się na drzewie.
Choroby i obawy:
Konieczne jest zwrócenie uwagi na suchość i ryzyko różnic temperatur dzień/noc (szok termiczny).
Dowiedz się o Moringi
M. oleifera to małe, liściaste, szybko rosnące drzewo lub krzew.
- Często 8 do 10 m wysokości, czasem trochę więcej, ma szeroko otwartą koronę w kształcie parasola
- Jego gałęzie opadają, a kora jest gładka, w kolorze jasnym lub szaro-zielonym.
- Zwykle jest głęboko zakorzeniony.
Liście Moringi:
Liście mają około 12-25cm długości. Liście są lekkie i poruszają się przy najmniejszym wietrze, dając ciekawy dźwięk i światło. Pachnące, kremowobiałe kwiaty są ułożone w wiechy, z pięcioma nierównymi płatkami, nieco większymi niż działki.
Oprócz właściwości leczniczych gatunek M. oleifera jest również szeroko uprawiany do różnych celów, w tym do spożycia przez ludzi, jako pasza dla zwierząt i do użytku w kosmetykach.
Wzrastająca komercjalizacja i handel międzynarodowy prawdopodobnie doprowadzą do dalszego rozprzestrzeniania się tego gatunku, chociaż jego wrażliwość na niskie temperatury może ograniczać jego występowanie.
Informacje: Jeśli w Indiach drzewa gubią liście w grudniu-styczniu, a następnie odrastają w lutym-marcu, daty różnią się w zależności od regionu uprawy. W pewnych warunkach (tylko tropikalnych), wilgotnych i nawadnianych, kwitnienie może trwać przez cały rok.
