Świerk jest używany ze względu na swoje właściwości lecznicze, korzyści i zalety.
Duże drzewo bardzo rozpowszechnione w Europie i Kanadzie, świerk (w Quebecu) lub świerk (w Europie) rośnie na glebach wapiennych i jest odporny na zimno i wysokość. Przy wysokości do 30 metrów świerk ma żywotność 5 wieków.
Bardzo popularny wśród rdzennych Amerykanów, jeśli żywica świerkowa była żuta przez kobiety, aby zachować biel zębów. Jeśli chodzi o mężczyzn, to po prostu żuli ją dla przyjemności.
We Francji występuje tylko jeden naturalny gatunek świerka: jest to świerk pospolity. To drzewo rośnie w górskich lasach wschodniej Francji (Alpy).
Jednak to właściwości lecznicze tej rośliny przyciągną naszą uwagę w tym artykule. Co to właściwie jest? Jakie dolegliwości może naturalnie złagodzić to drzewo? Jak i dlaczego?
Oto, co musisz wiedzieć
Świerk, dla przypomnienia
A priori, ogólna nazwa świerka oznaczałaby „drzewo, które zapewnia smołę”. Etymologicznie nazwa ta pochodzi od łacińskiego „picea”, następnie od starofrancuskiego „pèce”, następnie „pesse”, zanim stała się „picea”.
Z drugiej strony we Francji słowo „épinette” oznacza albo tradycyjny instrument muzyczny z klawiaturą i szarpanymi strunami, albo wiklinową klatkę z przegrodami przeznaczonymi do karmienia drobiu.
W każdym razie, niezależnie od tego, czy nazywa się „świerk”, „świerk”, „biały” czy „czarny”, to duże drzewo należące do rodziny Pinaceae ma wiele zalet.
Świerk: jego właściwości zdrowotne
Słynące z właściwości napotnych i wykrztuśnych młode pędy świerka były spożywane przez rdzennych Amerykanów jako napój na kaszel.
Dodano je również do wody do kąpieli, aby wykorzystać jej działanie uspokajające.
Co więcej, wierzą, że ta roślina ma zalety, które nie są bardzo przeczyszczające, ale przede wszystkim oczyszczające.
We Francji i Kanadzie żywicę świerkową stosowano jako środek przeciw zapaleniu błony śluzowej nosa i gardła; w przypadku trudności w oddychaniu oraz w leczeniu wielu innych chorób dróg oddechowych.
Wśród mieszkańców Quebecu świerkowa guma do żucia znana jest ze swoich silnych właściwości przeciwszkorbutowych, ale także wspomagających trawienie.
Dodatkowo byłby to prawdziwy lek na chorobę morską.
W kulturze europejskiej do kąpieli leczniczych używano innego gatunku świerka („Picea abies”).
Użyto tu młodych pędów oraz igieł drzew w wieku od 60 do 80 lat, w których szczególnie skoncentrowano składniki aktywne. Celem było leczenie schorzeń reumatycznych i zaburzeń pochodzenia nerwowego.
Słyszałeś o piwie świerkowym?
Fermentowany przez 24 godziny napój ze świerku znany jest ze swoich lekko przeczyszczających, ale przede wszystkim orzeźwiających właściwości.
Dobrze wiedzieć o świerku
Bardzo często polecany do łagodzenia kaszlu, wykrztuśne właściwości świerka wykorzystuje się w syropie świerkowym lub jodłowym.
Możesz jednak zrobić to sam. Ale jak postępować? W słoiku ułożyć warstwami młode pędy świerka i miód.
Następnie wystaw słoik i jego zawartość na słońce, aż powstanie syrop. Może trwać 4 tygodnie.
Następnie czystą ściereczką przefiltruj preparat i trzymaj go w chłodnym miejscu z dala od światła.
Są rośliny, które mogą złagodzić pewne dolegliwości.
Nie wahaj się jednak zasięgnąć porady specjalisty (zielarza), farmaceuty, a przede wszystkim porady lekarza prowadzącego w celu uzyskania porady medycznej dostosowanej do Twojego stanu.
