Kaszel kennelowy: objawy, zaraźliwość, leczenie

Suchy, ochrypły kaszel z próbami odkrztuszania i wymiotami wywołuje u psów kaszel kennelowy. Choroba jest szczególnie zaraźliwa w społeczności i należy ją traktować szczególnie poważnie u szczeniąt, psów starszych lub osłabionych, ponieważ ich układ odpornościowy jest mniej wydajny.

Dowiedz się więcej o tym, jak zaraża się kaszlem kenelowym i jakie metody leczenia mogą go wyleczyć.

Jak przenosi się kaszel kenelowy?

Kaszel kennelowy (lub zapalenie tchawicy i oskrzeli) jest wysoce zaraźliwą chorobą zakaźną. Wynika to z różnych wirusów i bakterii, które atakują drogi oddechowe i tam się namnażają:

Bordetella bronchiseptica, Mycoplasma lub Pasteurella;
Psia grypa parainfluenza, psi adenowirus i psi koronawirus.

Psy zarażają się przez prosty kontakt między krewnymi (nos w nos), przez aerozol, gdy pies kicha lub przez dotknięcie zabrudzonej powierzchni. W związku z tym niebezpieczeństwo zarażenia się chorobą jest wysokie, gdy zwierzę często spotyka się z kongenerami (pensjonat, kursy edukacyjne, polowania, wystawy, zawody, wycieczki zbiorowe itp.).

Objawy kaszlu kenelowego

Pierwsze objawy pojawiają się zwykle tydzień po zakażeniu. Są dość sugestywne:

silny, suchy, ochrypły kaszel;
pies próbuje odkrztusić i wymiotować;
utrata apetytu;
wielkie zmęczenie;
jego oczy i nos łzawią.

Aby zapobiec postępowi choroby w zapalenie płuc, konieczna jest konsultacja z lekarzem weterynarii.

Dobrze wiedzieć: niektóre psy są nosicielami i wektorami bez zgłaszania choroby przez kilka tygodni.

Jak leczy się kaszel kenelowy?

Zabiegi:

W zależności od stadium choroby lekarz weterynarii wykonuje różne badania:

badania krwi;
prześwietlenie klatki piersiowej;
szukaj czynników sprawczych do ukierunkowanego leczenia.

W zależności od wyników przepisze odpowiednie leki:

przeciwzapalne;
środki przeciwkaszlowe;
antybiotyki;
karma dla rekonwalescentów.
intensywna terapia w najpoważniejszych przypadkach (powikłania oddechowe).

Pies musi odpoczywać i spać w wygodnym miejscu, z dala od wilgoci.

Zapobieganie:

Zaszczepienie psa pozostaje najlepszym rozwiązaniem chroniącym go przed kaszlem kenelowym. Możliwe są trzy opcje:

szczepienie szczeniąt poprzez iniekcję między 4 a 6 tygodniem z drugą iniekcją 3 tygodnie później. Konieczne będzie coroczne przypomnienie;
szczepienie aerozolem donosowym od 3 tygodnia szczenięcia. Wymagana jest tylko jedna dawka z przypomnieniem co roku;
jeśli w nagłym przypadku musisz oddać psa do schroniska (lub innej społeczności), szczepienie jest możliwe donosowo na 72 godziny przed pilnowaniem.

Warto wiedzieć: szczepienie skutecznie zwalcza chorobę, ale nie chroni psa w 100%. Rzeczywiście, jest skuteczny tylko przeciwko niektórym wirusom i bakteriom kaszlu kenelowego.