Żmija w moim ogrodzie: jaką postawę przyjąć?

Odkrycie węża w ogrodzie, zwiniętego pod stosem kamieni, to możliwe. Gdy minie zaskoczenie (a nawet przerażenie dużej części populacji!), najważniejsze jest zidentyfikowanie tego węża. Jeśli to wąż, nie martw się, jest nieszkodliwy, a nawet może być bardzo przydatny w ogrodzie. Jeśli to żmija, czujność jest niezbędna, ponieważ jest potencjalnie niebezpieczna. Ale ostatecznie ukąszenia pozostają rzadkie, a żmija jest bardzo bojaźliwa.

Jednak znalezienie żmii w ogrodzie wymaga pewnych środków ostrożności

Odróżnij żmiję od zaskrońca

Jeśli znajdziesz się w obliczu węża, konieczne jest odróżnienie żmii od węża. Jeśli ten wąż da ci czas!

wąż trawiasty

Wąż ma okrągłą źrenicę (tak jak my!), stosunkowo okrągły pysk i kilka łusek na głowie, ale jest duży.

W przeciwieństwie do zaskrońców, żmije mają:

Pionowa źrenica
Wiele małych łusek na głowie
Nieco zadarty nos, znacznie mniej okrągły niż u zaskrońca.

Z drugiej strony kryteria długości (nawet jeśli żmija rzadko przekracza 80 cm długości) i trójkątny kształt głowy żmii mogą być mylące. Węże potrafią „zmieniać głowy”, aby zaimponować swojemu obecnemu przeciwnikowi!

Żmija

Wreszcie istnieje różnica wielkości między żmiją a zaskrońcem: jadowite kły! Żmije je mają, podczas gdy wąż ich nie ma (lub znajdują się na dole szczęki, a zatem są nieszkodliwe). Żmija zabija swoją ofiarę tym jadem, podczas gdy węże duszą ją lub połykają żywcem.

Wreszcie, żmije żyją bardziej w suchym środowisku, na obszarach skalistych, aby mogły cieszyć się słońcem, podczas gdy zaskrońce bardziej lubią obszary mokre.

Żmija czy wąż, warto zauważyć, że we Francji węże są gatunkiem chronionym. W związku z tym całkowicie zabrania się chwytania, ranienia lub zabijania ich dobrowolnie.

Żmije obecne we Francji

W zależności od regionu we Francji powszechnie występują cztery gatunki żmij. Najbardziej powszechna jest żmija boleniowa, występująca praktycznie wszędzie we Francji, może z wyjątkiem północnej części terytorium. Wszystkie należą do rodziny Viperidae:

Żmija boleniowa (Vipera aspis): ma skórę w różnych kolorach i zadarty pysk. Nie jest dłuższy niż 80 cm
Żmija Péliade (Vipera berus): jest brązowa lub szarawa i ma czerwone oczy
Żmija pirenejska (Vipera seoanei): nie przekracza 50 cm i ma kolor szarobrązowy
Żmija Orsiniego (Vipera ursinii): to najmniejsza z żmij (40 cm), która żyje głównie w południowych Alpach

Żmija: opis i sposób życia

Wychodząc ze stanu hibernacji, żmije zaczynają szukać partnerów. Krycie odbywa się między kwietniem a majem. Ponieważ żmija jest żyworodna, samica (która nie rozmnaża się co roku) nosi i rodzi swoje żmije, od urodzenia obdarzone jadem. Żmija żyje średnio od 25 do 30 lat.

Docenia skraj zarośli lub zagajników zwróconych na południe lub tereny skaliste. Kamienna ściana też może być przyjemnym miejscem dla żmii.

Żywi się głównie nornikami, zwanymi też kretoszczurami, myszami polnymi i myszami (stąd jego zainteresowanie ogrodem), ale także jaszczurkami, płazami, ptakami

Żmija w ogrodzie: co robić?

Od pierwszych pięknych dni wiosny i przez całe lato natknięcie się na żmiję w ogrodzie jest całkiem prawdopodobne. Jednak ryzyko ugryzienia jest niezwykle rzadkie. Rzeczywiście, z definicji przerażająca, żmija wyczuje, że nadchodzisz i ryzykuje ucieczką, zanim staniesz z nią twarzą w twarz. Chociaż jest głucha, jest rzeczywiście wrażliwa na wibracje. W żadnym wypadku nie zaatakuje cię za darmo, tym bardziej, że mężczyźni nie są na jej diecie. Jeśli jednak takiego zobaczysz, zachowaj spokój i nie groź mu. I pozostań w odpowiedniej odległości 1,50 m. Powinna uciec sama.

Żmija może jednak ugryźć, jeśli wyczuje zagrożenie, na przykład jeśli przypadkowo na nią nadepniesz. Ogólnie rzecz biorąc, ma tendencję do wycofywania się przed skokiem. Jeśli tak, zawróć. Ale to bardzo rzadka postawa.

Jeśli ugryzła cię żmija, oto postawa, którą należy przyjąć: