Śliwka: historia, kultura i zastosowanie w kuchni

Śliwka oznacza powrót słońca i kolorów na surowym lub gotowanym talerzu, w dżemie lub w deserze, śliwka ma coś, co podnieca nasze kubki smakowe!

Śliwka w pigułce:

Produkcja francuska (1): 56 000 ton (średnia 2008-2012)
Obszary produkcji: Midi-Pyrénées, PACA, Rhône-Alpes
Dostępność: od lipca do października
Szczyt sezonu: sierpień
Średnia cena w 2013 r. (2): 2,83 €/kg
Spożycie domowe w 2013 r. (2): 1 kg na gospodarstwo domowe Odżywianie (3): 100 g śliwki to 48,7 kcal

Śliwka: właściwości i właściwości zdrowotne

Śliwkowa strona kultury

Śliwa jest czasami używana jako drzewo ozdobne. Częściej jednak uprawia się ją ze względu na owoce. Jest to jedno z najczęściej sadzonych drzew owocowych we Francji. Śliwa to solidne drzewo, które dobrze znosi zimno, dlatego można ją znaleźć zarówno na północy, jak i na południu kraju.

Pierwsze kwiaty pojawiają się na gałęziach już wczesną wiosną. Ale to w lipcu można zbierać pierwsze owoce.

Najnowsze odmiany są pożądane nawet do września.

Trochę historii

Nie znamy dokładnego pochodzenia śliwy, która rośnie dziś we Francji. Byłby wynikiem skrzyżowania kilku gatunków europejskich i azjatyckich sprzed kilku tysięcy lat. Uprawa śliwek wydaje się bardzo stara.Archeolodzy odkryli jądra podobne do jąder mirabelki na stanowiskach pochodzących z epoki brązu.

Wiemy też, że w Egipcie suszone śliwki umieszczano w grobowcach piramid. Śliwka była również szeroko uprawiana w Syrii, gdzie krzyżowcy zostali zatrzymani. Według legendy z wyprawy przywieźli tylko śliwy i tak narodziło się powiedzenie „idź tam po śliwki”.

We Francji od średniowiecza, a zwłaszcza w okresie renesansu, śliwka cieszyła się prawdziwym powodzeniem. Jeden z nich przyjmie imię „królowa-klaudia” na cześć żony Franciszka I, która go kochała.

Śliwka w kuchni

W dotyku śliwka musi być elastyczna, ale nie miękka. Skóra jest gładka, nieskazitelna i ładnie pachnie. Mały biały welon, który go pokrywa, nazywa się kwiatem: rodzaj tarczy z naturalnego wosku, którą owoc tworzy, aby chronić się przed słońcem.Jego obecność jest gwarancją świeżości i świadczy o tym, że owoc nie został poddany zbytniej manipulacji. Zwróć uwagę, że niektóre odmiany są jej naturalnie pozbawione.

Odmian śliwek jest wiele, jednak na naszych rynkach rzadko spotykamy więcej niż cztery:

królowa Claude, bardzo okrągła, koloru od żółtej do zielonej, o jędrnym i słodkim miąższu;
śliwka mirabelka, mniejsza, złocista, o pomarańczowo-żółtym miąższu o łagodnym i słodkim smaku;
ciemnopurpurowe quetsche i amerykańsko-japońskie, w tym Golden Japan czy Blackamber.

Konserwowanie śliwek

Śliwki są zjadane szybko po zakupie. Ideałem jest zatem skonsumowanie ich tego samego dnia.

W zależności od stopnia dojrzałości można je przechowywać w lodówce przez dziesięć dni. Dlatego najlepiej wyjąć je z szuflady na warzywa na kilka minut przed degustacją, aby owoce mogły uwolnić wszystkie swoje smaki.

Śliwki bez pestek można łatwo przechowywać w zamrażarce.

Preparat śliwkowy

Natura, wystarczy ją dobrze umyć, aby w pełni się nią cieszyć. W ciastach, clafoutis, kruszonkach i farsach łatwo się przyrządza dzięki bardzo cienkiej skórce, której nie trzeba wcześniej obierać.

Aby usunąć pestkę, po prostu przekrój owoc na pół w ostatniej chwili, inaczej miąższ zbrązowieje.

Słone, śliwki pasują też do białych mięs.

Aby przedłużyć przyjemność przez cały rok, świetnie nadaje się również do powidła śliwkowego zmieszanego z pikantnymi owocami, takimi jak rabarbar, cytryna czy pomarańcza.