Piéris występują w szerokiej gamie i prezentują się przez cały rok w ogrodzie.
Zarówno przez wiecznie zielone liście, bogate w kolory, zmieniające się w zależności od pory roku, jak i przez spektakularne i hojne wiechy kwiatów.
Przeczytaj także:
- Pieris Japonica: wskazówki pielęgnacyjne
- Andromeda: porady dotyczące konserwacji
Pieris: bardzo atrakcyjny krzew
Kwiaty piéris, białe, różowe lub czerwone grona, mniej lub bardziej pachnące, jak wiele małych dzwonków zawieszonych na smukłych łodygach, zwiastują wiosnę. Kwitną od marca, a kwitnienie może trwać do kwietnia lub maja.
Od wiosny wyłaniają się również młode pędy, które w zależności od odmiany występują w odcieniach żółci, różu krewetkowego, koralowej pomarańczy, ochry, czerwono-brązowej, mahoniowej czerwieni, jaskrawoczerwonej, matowej zieleni, zawsze o delikatnym i dobrym wyglądzie. lśniący, kontrastujący z ostrą zielenią starszych liści.
Stopniowo kolory ewoluują, przechodząc od morskiej zieleni do mniej lub bardziej ciemnozielonej, mniej lub bardziej zróżnicowanej.
Jesienią roślina zachowuje swój urok dzięki kolorowym pąkom, które zaczynają się pojawiać.
Rodzaj obejmuje kilkanaście gatunków, z których dwa są powszechnie uprawiane: Pieris formosa i Pieris japonica . Pierwsza może osiągnąć od 4 do 5 metrów wysokości. Drugi, bardzo krzaczasty krzew, po 10 latach sadzenia nie przekracza 1,50 metra.
Dobra opieka nad Pierisem
Posadź piéris jesienią lub w marcu-kwietniu na glebie wrzosowej lub chłodnej, bezkapiennej. Wybierz lekko zacienioną sytuację.
- Pieris potrzebują światła słonecznego, ale uwielbiają jasny cień w najgorętszych porach dnia.
- Idealnie jest posadzić ją w pobliżu drzewa liściastego w osłoniętym miejscu.
W gruncie piéris toleruje bez problemu -15 ° C, pod warunkiem, że nie jest narażony na przeciągi i znajduje się w dobrze przepuszczalnej glebie.
W wannie należy zabezpieczyć pojemnik kilkoma warstwami welonu zimowego w złym sezonie, aby korzenie nie zamarzły.
Wiosenne przymrozki mogą uszkodzić młode, kolorowe pędy. W takim przypadku poczekaj, aż roślinność ponownie odejdzie, aby odciąć uszkodzone końce.
Jeśli chodzi o konserwację, pamiętaj, aby uniknąć inwazji chwastów (zwłaszcza powój) i usunąć wyblakłe kwiaty pod koniec wiosny.
- Unikaj przewracania gleby u stóp Pieris, ich bardzo płytkie korzenie mogą zostać uszkodzone.
- W końcu ziemia wrzosowa ma tendencję do osiadania i wyczerpywania się z biegiem lat, należy co trzy lata wykonywać napawanie nowym podłożem.
M.-CD
Zdjęcie: Truffaut
