Trzcina chińska lub Miscanthus sinensis dzięki swojej bujnej sylwetce jest prawdopodobnie jedną z najpiękniejszych i najmniej inwazyjnych traw olbrzymich w naszych regionach o klimacie umiarkowanym. Ta roślina dla leniwych ogrodników równie dobrze nadaje się do ogrodów w stylu wiejskim, nowoczesnych ogrodów z czystymi liniami i ogrodów Zen.
Prawdziwa galeria portretów
Krajem pochodzenia tej gigantycznej trawy jest Afryka i Azja Południowa. Żyje na bagnach, ale także na osuszonych terenach na zboczach i zboczach. Nosi również przydomek „Słonia Trawa”.
Liściaste liście Miscanthus sinensis tworzą imponujący snop o długości od 1,50 m do 2 m we wszystkich kierunkach, zwieńczony srebrnymi wiechami, które po dojrzeniu stają się purpurowobrązowe. Jesienią zielone liście przebarwiają się na żółto, pomarańczowo, czerwono lub brązowo w zależności od odmiany. Ciekawostką jest również jego dobrze zaznaczona sylwetka nawet zimą, kiedy wysychają liście i kwiatostany. W obliczu jego sukcesu pojawiło się wiele odmian, w tym:
purpurowe formy kwitnące jak ‘Ferner Osten’ (1- 1,5 m),- bardzo delikatne liście jak 'Rotsilber' z późniejszym kwitnieniem, wzniesione tuż nad szerokimi ciemnozielonymi liśćmi, zaznaczone srebrzystym środkowym żebrem.
- ‘Silberfeder’ uwodzi swoimi srebrzystoróżowymi wiechami, osadzonymi na końcach cienkich wyprostowanych łodyg do 2,40 m.
- Pstrokate liście wnoszą nowe zainteresowanie, takie jak 'Variegatus' z kremowobiałymi liśćmi z bladozielonymi smugami, 'Zebrinus' (1,50-1,80 m) z poprzecznymi żółtymi plamami.
- „Gracillimus” tworzy bardzo piękne kępy o wysokości 1,20 m, z delikatnymi łukowatymi liśćmi, które jesienią brązowieją, ale mało kwitną. „Morning Light” (1-1,20 m) o podobnym wyglądzie ma srebrzyste liście i luźne kwiaty we wrześniu.
Pierwsza liczba wskazuje wysokość liści, druga wysokość kwitnienia.
Odmiany do małych ogrodów lub do uprawy w doniczkach
W obliczu ograniczeń przestrzennych wybrano małe kształty:
'Kleine Fontaine' (1-1,20 m) jest jedną z najbardziej obficie kwitnących z kłosami od lipca i wzrostem do września.- „Yaku Jima” to karłowa odmiana (80 cm), która od lipca rozpościera wiechy znacznie ponad listowiem. Ten ostatni jesienią przybiera karmelowe tony.
Solidna, łatwa w uprawie roślina
- Miskant jest dość przychylny, nawet jeśli preferuje żyzne i chłodne gleby. Z łatwością toleruje przejściowe susze oraz gleby zwykłe, suche lub ciężkie. Jednak czynniki te wpływają na kolor jesieni oraz trwałość strzechy i liści w zimie. Posadź ją na słońcu w dużym, chłodnym, ale dobrze osuszonym dołku.
- Ma bardzo niewielu znanych wrogów, z wyjątkiem królików na dużych plantacjach i drutowców, robaka glebowego, który gryzie korzenie w przypadku silnej inwazji.
Konserwacja miskanta
- Po prostu unikaj przycinania pędów miskanta na początku zimy, ponieważ może on nie odrosnąć.Pod koniec zimy przytnij wysuszone kępy na wysokość 15 cm od ziemi, zwłaszcza że azot z pędów migruje pod koniec zimy w kierunku kłączy, aby umożliwić odrastanie na wiosnę. Dopiero pod koniec zimy miskant traci suche liście, tworząc w ten sposób pożądaną ściółkę, która wspomaga odrastanie i utrzymuje świeżość gleby.
- Nawozić wiosną, przywracając rozdrobnione liście u stóp lub 10 cm warstwę kompostu.
Wiele zastosowań w ogrodzie
- Ceniąc chłodną glebę, możesz posadzić miskanta na brzegu stawu lub w celu nadania mu objętości w pobliżu stawu.
- Można ją również sadzić na dnie grządek z różami pejzażowymi, astrami itp.
- W chłodnej glebie tworzy ładne skojarzenie w nowoczesnym ogrodzie z paprociami lub bambusem karłowatym.
- Możesz też z niego tworzyć żywopłoty chroniące przed wiatrem, ekrany, które są również interesujące dla schronienia się fauny.
Słonia trawa, roślina przyszłości?
Miscanthus x giganteus to sterylna forma, która wydaje się być rośliną przyszłości, szczególnie do produkcji biomasy do metanizacji, biopaliwa, płyt wiórowych, izolacji, jako substytut PCW itp. Jego suche pędy ścięte pod koniec zimy mogą być bezpośrednio wykorzystane do ogrzewania. Jego spalanie generuje mniej dwutlenku węgla niż drewno. Jego kaloryczność jest wyższa niż zrębki drzewnej.
Eva Deuffic