Wiśniówka w pigułce:
Nazwa łacińska: Sium sisarum
Nazwy zwyczajowe: Chervis, girole, chirouis
Rodzina: Apiaceae Typ: Warzywa korzeniowe
Wysokość: do 1,50 m w okresie kwitnienia
Odległość sadzenia: 30 cm
Ekspozycja: słońce Gleba: luźna, głęboka, wzbogacona materią organiczną
Sadzenie: marzec-kwiecień i październik-listopad - Zbiór: październik-marzec
Pochodzący z Azji Wschodniej chervis (wymawiane jako „chervi”) od dawna zdobi nasze stoły. Bardzo popularna aż do XVII wieku, od XVIII wieku prawie zniknęła z naszych ogródków warzywnych, zastąpiona przez inne warzywa korzeniowe, takie jak marchew, pasternak czy salsefia.Jednak to pradawne warzywo nie traci na znaczeniu i zasługuje na ponowne zainteresowanie.
Przygotowanie gleby i sadzenie chervis
Jak to często bywa z warzywami korzeniowymi, chervis lubi luźną, głęboko przerobioną glebę. Dlatego przed wysianiem nasion należy wykonać pewne prace przygotowawcze:
Na początku jesieni zmień glebę, rozkładając kompost lub dobrze rozłożony kompost na ziemi. Jeśli gleba jest zbyt ciężka, można dodać piasek, a nawet popiół drzewny. Te ostatnie są również bardzo bogate w potas, który doskonale wpływa na rozwój korzeni roślin.- Po poprawce głęboko spulchnij glebę łopatą lub grelinetą, aby wszystkie pierwiastki wchłonęły się w ziemię. Jeśli to możliwe, unikaj używania łopaty lub glebogryzarki. Te narzędzia są rzeczywiście szkodliwe dla podziemnej fauny.
Kiedy gleba jest gotowa, czas siać! W tym celu najlepiej siać jesienią, ćwicząc siew na miejscu. Niemniej jednak możliwe jest działanie na wiosnę. Następnie konieczne będzie przechowywanie nasion w zamrażarce przez kilka tygodni wcześniej, aby zasymulować surową zimę. Ich spoczynek zostanie wtedy przerwany i będą gotowe do kiełkowania.
Gdy rośliny wzeszły, przerzedź rzędy, aby zachować tylko jedną stopę co 30 cm. Będziesz musiał uzbroić się w cierpliwość, bo podnoszenie może być długie.
Inna technika polega na uprawie chervis najpierw w doniczkach, a następnie przesadzeniu młodych roślin, gdy są wystarczająco silne.
Uprawa i pielęgnacja
Czereśnia jest szczególnie wytrzymała i bez problemu zimuje w grządce lub ogrodzie.
Jeśli chodzi o ilość do uprawy, policz od 10 do 15 stóp dla rodziny.
Jedną z największych zalet chervis jest to, że prawie nie wymaga konserwacji. Tylko podlewanie powinno być monitorowane w okresach przedłużającej się suszy.
Mnożenie
Można rozmnażać chervis na kilka sposobów: oczywiście przez wysiew, ale także przez przesadzanie odrostów, które tworzą się u podstawy starych roślin.
Na koniec wiedz, że po zebraniu korzeni możliwe jest ponowne zasadzenie centralnej korony chervis.
Choroby i szkodniki chervis
Kolejna zaleta tego warzywa korzeniowego: jest odporna, a przez to niepodatna na choroby, szkodniki i pasożyty.
Zbiór i konserwacja
Zbiory chervis rozpoczynają się w październiku i trwają do marca. Należy to zrobić w razie potrzeby, ponieważ korzenie nie trzymają się dobrze po pobraniu. Są również dość kruche: należy zachować ostrożność podczas pobierania próbki!
Żniwa muszą zostać przerwane, gdy wegetacja zacznie się ponownie. W tym czasie korzenie rzeczywiście stają się włókniste i tracą swoje walory smakowe.
Wiśniówka w kuchni
Chervis jest uprawiana głównie ze względu na wąskie korzenie, o delikatnym i słodkim smaku. Możesz je przygotować jak marchewkę lub pasternak, dobrze je myjąc i gotując w wodzie.
Mimo to młode liście można jeść również wczesną wiosną. Aby to zrobić, po prostu zblanszuj je, umieszczając odwrócony słoik na podstawie chervis. Następnie podawaj je na surowo, w sałatkach.
Wreszcie, nasiona mogą być używane jako przyprawa do Twoich przepisów.
Źródło zdjęcia: Chervis, Inahwen, Iryna Zaichenko
