Za tą nieatrakcyjną nazwą kryje się dwuletnia roślina z pięknymi niebieskawymi kwiatami. Viperyna ma wiele właściwości terapeutycznych. Uspokajające, moczopędne, wykrztuśne …
Odkryj jego zalety i dowiedz się, jak uprawiać go w swoim ogrodzie!
Bugloss: Echium vulgare
Jeśli ta piękna roślina nosi tę nazwę, to dlatego, że jej owoce przywołują języki żmij. Jego duże łodygi są całkowicie pokryte długimi lancetowatymi liśćmi. Liście są cienkie i pokryte puchem nadającym mu szary odcień. Na końcu tych łodyg kwiatostany mają wysokość 15-30 cm. Cała roślina mierzy od 60 cm do 90 cm, co wystarczy, aby nadać objętości łóżku! Zwykła wiperyna toleruje do -15 ° C, ale inne gatunki są znacznie mniej odporne. Mały dodatek wiperyny: przyciąga motyle!
Zalety lecznicze Echium vulgare
Wykrztuśne : wiperyna udrażnia drogi oddechowe, jest stosowana przy kaszlu, zapaleniu oskrzeli lub przeziębieniu.- Diuretyk: ułatwia eliminację wody i soli, poprawiając tym samym funkcjonowanie dróg moczowych.
- Kojący: dla skóry, która zmiękcza, ale także dla układu nerwowego, który uspokaja.
- Febrifuge: wiperyna jest ceniona za swoje właściwości przeciwzapalne, obniża gorączkę, a także bóle głowy.
- Leczenie: służy do leczenia ran i czyraków.
- Łagodzi reumatyzm i artretyzm
Jak używać viperyny?
W naparze : herbatka ziołowa z wiperyny jest zalecana ze względu na jej właściwości wykrztuśne, przeciwgorączkowe i moczopędne. Następnie używamy liści, do których można było dodać kwitnące wierzchołki, aby bardziej szczegółowo zwalczać kaszel.- Jako okład: unikaj liści, które czasami szczypią. To korzenie, które interesują nas ze względu na ich właściwości zmiękczające i lecznicze. Wystarczy je drobno posiekać przed umieszczeniem między dwoma materiałami lub bezpośrednio na ranie.
- W oleju: jest stosowany w wielu maseczkach przywracających jędrność skórze.
Przeciwwskazania
Uważaj, nie należy go spożywać w dużych ilościach, ponieważ wiperyna zawiera alkaloidy pirolizydynowe, które mogą uszkodzić wątrobę. Nie jest zalecany kobietom w ciąży i karmiącym.
Uprawa wiperyny
Plantacja:
Żmija rośnie spontanicznie na poboczach dróg, na nieużytkach i skalistych wzgórzach. W ten sposób jest zadowolony z każdego rodzaju gleby, o ile jest osuszona i niezbyt bogata. Dobrze znosi wapień, opryski i suszę, ale obawia się mokrego podłoża. Na wystawę preferuj pełne słońce! W chłodniejszych regionach będzie musiała wyhodować go w doniczkach, aby można go było przechowywać w zimie. Tę jednoroczną lub dwuletnią roślinę wysiewa się w kwietniu, po wyeliminowaniu ryzyka przymrozków. Wystarczy zakopać nasiona na kilka centymetrów. Ubijać, podlewać i utrzymywać wilgotne podłoże aż do wschodu. Gdy młode sadzonki będą miały 3-4 listki, rozrzedzić do 30 cm.
Możesz również zasiać w wiadrze lub kupić bezpośrednio. Gdy tylko roślina będzie miała pięć par liści, umieść wiadro w ostatecznym miejscu. W doniczkach pamiętaj o ułożeniu warstwy drenażowej (gliniane kulki lub żwir) na dnie pojemnika.
Wywiad :
Nie za dużo dla viperyny. Kilka podlewań w kilka tygodni po posadzeniu, więc nie martw się o to!
Z drugiej strony w doniczkach ziemia wysycha szybciej, konieczne będzie podlewanie dwa razy w miesiącu niewielką ilością płynnego nawozu. Jeśli nie chcesz, aby roślina ponownie zasadziła się, systematycznie przycinaj wyblakłe kwiaty.
Zimą umieść garnek w chłodnym, jasnym pomieszczeniu. Jeśli żmija pozostaje na zewnątrz, nie wahaj się, aby dać jej warstwę ściółki i welon zimowy.