Mniej znany niż inne odmiany grzybów, rusał wielki to jednak doskonały jadalny produkt, który z powodzeniem będzie towarzyszył Twoim potrawom.
Ważna uwaga: Aby uniknąć zatrucia, w razie wątpliwości dotyczących grzyba należy zasięgnąć porady farmaceuty.
Russula bogatka: portret i charakterystyka
Nazwa łacińska: Russula cyanoxantha
Nazwy zwyczajowe: Great russule, Charbonnière, Blue and yellow Russule, Charbonnier, Green orlik
Rodzina: Russulaceae Jadalność: Doskonałe jadalne
Inne doskonałe grzyby jadalne:
- Smardze
- Różowe łąki
- Letnie borowiki
- Włochaty coprin
- Coumelle
Jak wygląda Russula Wielka?
Kapelusz
W przeciwieństwie do tego, co może sugerować inna nazwa, kolor kapelusza jest zmienny, obraca się bardziej wokół fioletu i zieleni niż niebieskiego i żółtego.
Jego średnica waha się od 5 do 15 cm, a skóra jest gładka.
Stopa
Wysokość od 3 do 9 cm i szerokość od 2 do 3 cm, stopa raczej krótka i krucha. Białawy kolor, może być zabarwiony różowo-liliowym.
Ostrza
Główny element identyfikacyjny Wielkiej Russuli, ostrza nie łamią się na małe kawałki. Ich tłusta konsystencja bardziej przypomina bekon (w rzeczywistości mówi się, że są „lardaceous”).
Adnate, są przyczepione do stopy, której kolor mają wspólny.
Krzesło
Biała, jest twarda i krucha. Jego zapach jest raczej dyskretny i podobnie jak jęczmień, jego smak przypomina orzech laskowy.
Russula cyanoxantha: możliwe zamieszanie
Wielką rusulę można szczególnie pomylić z jej „kuzynami”: russulą pękniętą (Russula cyanoxantha var. cutefracta) i russulą Langego (Russula langei).
Chociaż mogą być bardzo blisko siebie, najpewniejszym sposobem na rozróżnienie Russula cyanoxantha jest spojrzenie na slajdy.
W razie pomyłki wiedz, że te dwie odmiany są jadalne.
Gdzie i kiedy znaleźć niebiesko-żółtą rusulę?
Rusuł wielki rośnie głównie na skrajach lasów liściastych i iglastych. Czasami można go znaleźć na trawnikach.
Jego zbiory trwają od wczesnego lata do połowy jesieni.
Jak ugotować świetną Russulę?
Po zbiorze przychodzi czas na sprzątanie. Aby to zrobić, użyj pędzla lub miękkiej szczotki, aby usunąć ziemię, ziarna piasku i pozostałości próchnicy.
Na górę czapki i stopkę można użyć lekko wilgotnej szmatki. Płukanie (lekkie) pod wodą należy zarezerwować dla najbrudniejszych przedmiotów, aby nie obżerać grzybów i nie tracić smaku. Następnie wyeliminuj zepsute lub uszkodzone części, a także podstawę stóp.
W zależności od przewidzianego przepisu kulinarnego kapelusz russuli zostaw w całości lub pokrój stopą na kawałki.
Do gotowania grzyb najlepiej podsmażyć na patelni z odrobiną oliwy lub masła. Gotuj, aż uwolniona woda całkowicie odparuje. Średnio licz od 10 do 15 minut.
Jak przechowywać wielką rusulę?
Aby cieszyć się słodkim smakiem russuli przez cały rok, najłatwiej jest ją wysuszyć. Aby to zrobić:
- Posprzątaj i przygotuj zbieranie.
- Kapelusz i łodygę pokroić w plastry o grubości kilku milimetrów.
Co do reszty albo:
- robisz girlandy z nici i igły i przechowujesz je w suchym i przewiewnym miejscu;
- lub piecz w temperaturze 50°C przy uchylonych drzwiczkach.
W obu przypadkach, gdy kawałki trzeszczą pod palcami, przechowuj je w szczelnych słoikach.
