Już w XVI wieku rukiew wodna była znana ze swoich właściwości leczniczych, zanim nieśmiało została wprowadzona do diety.
Wtedy w XIX wieku narzucono uprawę tego warzywa liściastego i dziś to właśnie jego ciemnozielone liście zbiera się ręcznie.
We Francji ta roślina, która rośnie w wodzie źródlanej, jest uprawiana głównie w departamentach Seine-Maritime i Essonne, występuje w kilku odmianach.
W Indiach właściwości lecznicze przypisywane jej nasionom to działanie przeciwbiegunkowe, moczopędne, tonizujące, a nawet afrodyzjak.
Rukiew wodna to roślina zielna pochodząca z Bliskiego Wschodu.
Co to dokładnie jest?
- Znajdź również wszystkie nasze artykuły poświęcone rzeżuchy
Właściwości zdrowotne rzeżuchy
Terapeutycznie:
Posiadając właściwości przeciwutleniające, rukiew wodna miałaby pozytywny wpływ na zdrowie oczu. Zapobiegłoby to również pojawieniu się niektórych rodzajów raka.
Co to dokładnie jest?
Rzeczywiście, badania wykazały, że rukiew wodna i rzeżucha składa się głównie z flawonoidów i karotenoidów, ale w różnych ilościach.
Te przeciwutleniacze zapobiegałyby rozwojowi chorób sercowo-naczyniowych, niektórych nowotworów (piersi, płuc), wysokiego ciśnienia krwi i innych schorzeń związanych ze starzeniem się.
Te kluczowe przeciwutleniacze chronią również komórki ludzkiego ciała przed niszczącym działaniem wolnych rodników.
Dlatego obficie obecne w rukwi wodnej te dwa karotenoidy i prekursory witaminy A gromadziłyby się w siatkówce oka i plamce żółtej: co chroniłoby przed stresem oksydacyjnym, niebezpiecznym dla zdrowia oczu.
Ponadto rukiew wodna zawiera:
- 67% wapnia, dużo więcej niż mleko (32%) i szpinak (5%).
Jednak w porównaniu z rukwią wodną mleko dostarcza trzy razy więcej wapnia potrzebnego organizmowi.
- witamina K. W tym przypadku na pierwszy plan wysuwa się rzeżucha ogrodowa, która ma duże ilości witaminy K, która jest niezbędna do krzepnięcia krwi.
Jednakże rukiew wodna, chociaż jest zalecana osobom leczonym przeciwzakrzepowo, musi, podobnie jak szpinak, brokuły, szparagi, brukselka czy boćwina, być spożywana z umiarem.
Wiara indyjska przypisuje mu nawet zdolność walki z czkawką.
Wkład odżywczy rukwi wodnej
Dzięki nieoczekiwanemu bogactwu odżywczemu nasiona rzeżuchy ogrodowej są jadalne.
W kuchni indyjskiej są integralną częścią ich przygotowań.
Otręby i bielmo nasion rzeżuchy zawierają niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe (omega-3), białka i kilka składników mineralnych (żelazo, potas, fosfor, wapń).
Ze względu na bardzo wysoką zawartość błonnika nierozpuszczalnego wielu badaczy zachęca do ich spożywania jako składnika: zmniejszy ryzyko rozwoju chorób przewlekłych.
Wskazówki i wskazówki dotyczące rzeżuchy
Rzeźbę wodną można jeść:
- w sałatce i jeśli to możliwe z jej nasionami pieprzu czerwonego, czarnego i białego. Dodaj winegret (olej, ocet lub sok z cytryny), aby dodać smaku,
- siekane i dodawane do puree ziemniaczanego,
- jako nadzienie do kanapek,
- w sosie do ryb lub mięs,
- w shake'u lub smoothie, do komponowania wedle upodobań: rukiew wodna, jabłko i kiwi; rukiew wodna, gruszka i melon; rukiew wodna, jagody i ananas.
- w zupie z rzeżuchy zimą i na zimno latem. Dodaj ziemniaki i pory podsmażone na maśle lub oliwie, trochę śmietany i bulion drobiowy lub warzywny.
- w formie pesto (świeża bazylia, rukiew wodna, tarty parmezan i oliwa z oliwek), dla wzbogacenia smaku ziemniaków lub makaronu.
- jako składniki do przyprawiania drobiu
Rukiew wodna, dla przypomnienia
W 1130 roku w języku francuskim pojawiło się słowo „cresson”.
Etymologicznie pochodzi od frankońskiego „kresso”, co oznacza „pełzanie”.
Pochodzenie rzeżuchy ogrodowej nie jest pewne.
Niektórzy myślą, że pochodzi z Afryki w Etiopii, a dla innych z Azji Zachodniej.
Jednakże spożywali ją Rzymianie, Grecy i Egipcjanie, szczególnie ceniąc ją za ostry smak i właściwości lecznicze.
Rukiew wodna szybko rozprzestrzeniła się w Europie i na świecie.
Jakie są różne odmiany rzeżuchy?
Należąca do rodziny krzyżowych rzeżucha występuje w kilku odmianach, które są zastępowane przez cały rok: dzięki temu jest dostępna niezależnie od pory roku.
Zapamiętamy tak:
- rukiew wodna: delikatna i soczysta, to liściaste warzywo rośnie w wodzie i ma bardzo smaczne liście spożywane na surowo. Jest dostępny od kwietnia do października.
- rukiew wodna ogrodowa: zbierana od lipca do marca, ta odmiana rzeżuchy ma błyszczące liście i delikatną nutę pieprzu.
- rzeżucha łąkowa: rośnie samoistnie w wilgotnych miejscach i ma twardsze liście.
- rzeżucha ogrodowa: młoda i dostępna przez cały rok, jej liście są bardzo małe i mają bardzo ostry smak.
Dobrze wiedzieć o rukwi wodnej
Rukiew wodna naturalnie zawiera duże ilości szczawianów.
Jednak osoby zagrożone kamicą moczową muszą bezwzględnie ograniczyć spożycie pokarmów bogatych w szczawiany. Dlatego powinni raczej unikać spożywania rzeżuchy.
Ponieważ woda z gotowania powoduje znaczną utratę glukozynolanów, wskazane jest spożywanie rzeżuchy na surowo. W przeciwnym razie możesz go (bardzo) lekko podsmażyć na patelni lub ugotować w niewielkiej ilości wody, aby zachował wszystkie swoje zalety.
Ponieważ może gromadzić toksyczne dawki zanieczyszczeń, zbieranie dzikiej rzeżuchy nie jest wskazane.
W razie wątpliwości nie wahaj się zasięgnąć porady specjalisty lub lekarza.