Róża albertyńska w pigułce:
Nazwa łacińska: Rosa ‘Albertine’
Nazwa zwyczajowa: Rosier Albertine Rodzina: Rosaceae
Pochodzenie: ogrodnictwo
Wysokość i rozpiętość skrzydeł: 6 m x 3 m Port: wspinaczka
Kwitnienie: od końca maja do lipca, nie powtarzające sięKolor kwiatów: różowy
Sadzenie: Wiosna, Jesień
Gleba: żyzna, dobrze uprawiana (akceptuje wapień) Ekspozycja: półcienista
Twardość: -15°C
Zastosowanie: ozdobne, obronne żywopłoty, kwiaty cięte
Róża albertyńska to stare, pnące pnącze, które rozświetla nasze ogrody obfitym kwitnieniem złożonym z dużych i wspaniałych różowych i pachnących kwiatów. Ze skrzyżowania róży Wichura i hybrydowej róży herbacianej „Mrs. Arthur Robert Waddell”, „Albertine” został nabyty przez René Barbiera i braci w 1921 r.
Opis botaniczny krzewu róży albertyńskiej
Szybko rosnąca róża albertyńska jest winoroślą, pnącą się odmianą, której elastyczne łodygi mogą osiągnąć wysokość do 6 m. Bardzo kolczaste, czerwonawo-zielone, łukowate łodygi mają małe, średniozielone, satynowe do matowych liści.
Kwitnienie występuje w krótkim okresie, od końca maja do lipca. Spektakularne i obfite letnie kwitnienie, które osiada na pędach drugiego roku. Pąki kwiatowe mają najpierw miedziano-różowy odcień, po czym wykluwają się duże podwójne róże o średnicy od 8 do 9 cm, z pogniecionymi płatkami i różem od łososiowego do mięsistego różu.Kwiaty zbierają się następnie w bukiety i osiadają na całej długości łodyg. Kwitnienie emanujące słodkim zapachem, który nasila się w czasie upałów.
Powstałe owocowanie przybiera formę ozdobnych owoców róży, które utrzymują się aż do zimy, ku uciesze lubiących je ptaków.
Uprawa krzewu róży albertyńskiej
'Albertynka' to silnie rosnąca i mało wymagająca róża, która jest również odporna na pospolite choroby róż (choć czasami może być narażona na mączniaka prawdziwego i marsonię w zależności od warunków wzrostu). Odporna na suszę, sadzona obojętnie w północ, jak na południu Francji.
Pod koniec zimy lub na początku wiosny przynieś mu zrównoważony płynny nawóz, aby przyspieszyć regenerację wegetatywną i kwitnienie.
Przycinanie krzewu róży albertyńskiej nie jest obowiązkowe, ale pozwala kontrolować jego kształt i wzrost.Ta operacja jest następnie przeprowadzana pod koniec zimy przy użyciu dobrze zdezynfekowanych sekatorów. Nie ma potrzeby usuwania przekwitłych kwiatów, ponieważ kwitnienie nie jest powtarzaniem kwitnienia.
- Dalej: Przycinanie róż pnących
Pod koniec lata iw najzimniejszych regionach należy przykryć pień róży albertyńskiej ściółką organiczną, najlepiej złożoną ze ściółki zeschłych liści.
Sadzenie:
„Albertynka” osiedla się na wcześniej mocno zrujnowanej ziemi. Zmień dno otworu do sadzenia zaschniętą krwią lub odwodnionym rogiem. Po ukorzenieniu obficie podlewaj pień i regularnie odnawiaj operację, aby zachęcić do ukorzenienia. Aby ograniczyć ryzyko choroby, podlewaj bezpośrednio u podstawy, nigdy nie mocząc liści.
Lokalizacja:
Niewymagająca róża albertyńska rośnie na wszystkich wystarczająco żyznych glebach. Jeśli może rosnąć w miejscach nasłonecznionych, róża ta preferuje obszary półcieniste, zwłaszcza jeśli mieszkasz na południu Francji.
Jest następnie używany do tworzenia żywopłotów obronnych lub do nadania soczystości i koloru zacienionym obszarom. Można też zmusić go do wspinania się po nieestetycznej ścianie, aby go zakamuflować.
Róże albertynki jako kwiaty cięte
Wspaniałe róże z krzewu róży 'Albertine' są również bardzo interesujące jako kwiaty cięte. Rzeczywiście, wykorzystują dobre zachowanie w wazonie i perfumują przestrzeń swoimi słodkimi perfumami.
- Dalej: Bukiet róż: pielęgnacja i konserwacja
