Krwawnik pospolity (Achillea millefolium) to kłączowa bylina szeroko rozpowszechniona w umiarkowanych regionach półkuli północnej, występująca wzdłuż poboczy dróg iw lasach. Oferuje wiele korzyści zdrowotnych i zalet.
Po raz pierwszy stosowany zewnętrznie jako środek leczniczy i tamujący krwawienie, krwawnik został nazwany na cześć greckiego bohatera Achillesa, który według legendy używał go do leczenia ran żołnierzy podczas wojny o Troję
Przeczytaj także: Achillea millefolium: prosty kwiat
Krwawnik pospolity i jego właściwości zdrowotne
Dzisiaj roślina ta ma wiele właściwości leczniczych.
- Ściągające, koagulujące i antyseptyczne okłady z wywaru z krwawnika (60 g kwiatostanów na litr wody) pomagają zatamować krwawienie i wspomagają gojenie drobnych ran.
- Przeciwzapalny i przeciwskurczowy napar z krwawnika (30 g kwiatostanów na litr wrzącej wody) leczy zaburzenia trawienia, skurcze żołądka i jelit, kolkę spazmatyczną oraz obfite miesiączki i nieregularne cykle miesiączkowe.
- Emmenagogue, krwawnik pospolity pobudza krążenie krwi w okolicy miednicy i macicy. W kąpieli nasiadowej ta roślina łagodzi ból menstruacyjny.
- Tonik, krwawnik skuteczny przy ogólnym zmęczeniu.
- Wspomaga eliminację toksyn, będąc jednocześnie łagodnym środkiem moczopędnym, krwawnik jest skuteczny w przypadku zapalenia pęcherza moczowego lub zapalenia dróg moczowych.
- Krwawnik pospolity wziewny lub zaparzony i zmieszany z miodem i kilkoma kroplami tabasco jest skuteczny w infekcjach dróg oddechowych w przypadku grypy lub przeziębienia.
Uprawa krwawnika ze względu na jego zalety
Krwawnik potrzebuje pełnego słońca, nawet gorącego, najlepiej suchego, przepuszczalnego podłoża. Bardzo wytrzymała roślina wytrzymuje bardzo niskie temperatury i nie wymaga wiele konserwacji.
- Krwawnik można uprawiać w doniczkach, o ile wybierzesz dużą donicę o szerokości i głębokości co najmniej 30 cm.
- Uwaga, krwawnik bywa inwazyjny, nie wahaj się ściąć kwiatów, zanim rozsieją nowe nasiona.
Krwawnik pospolity w kuchni ze względu na swoje właściwości
Jeśli tę roślinę spożywa się bardziej ze względu na jej właściwości lecznicze niż ze względu na jej walory smakowe, można jednak urozmaicić zieloną lub mieszaną sałatkę kilkoma delikatnymi młodymi pędami. Możesz posiekać liście i użyć ich jak pietruszki lub ugotować w wodzie, a następnie podsmażyć na maśle (tak jak Anglicy).