Paproć niemiecka lub strusia paproć jest łatwa w uprawie w wilgotnym, zacienionym miejscu.
Imię: Matteuccia struthiopteris
Rodzina: Onocleceae (Dryopteridaceae) Typ: Bylina
Wysokość: 80 cm do 2 m
Ekspozycja: półcień do cienia Gleba: lekka, wilgotna
Liście: liściaste i zimozielone (oba) - Kwitnienie: Brak
Niemiecka paproć Matteuccia struthiopteris pochodzi z Europy, wschodniej Azji i Ameryki Północnej. Tym samym jest doskonale przystosowany do krajów Europy Zachodniej i szczerze mówiąc rustykalny.
Plantacja Matteuccia struthiopteris
Grow Struthi Feather Fern Matteuccia struthiopteris łatwo rośnie na wilgotnych glebach, w częściowym lub pełnym cieniu. Najlepsze wyniki osiąga się na bogatych glebach o stałej wilgotności.
Preferuje chłodny, wilgotny letni klimat. Z drugiej strony generalnie nie toleruje gorących lat w południowej części Morza Śródziemnego.
Wybierz odpowiednie miejsce do sadzenia:
- Posadź w zacienionym miejscu (przynajmniej przez większą część dnia).
- Unikaj południowo-zachodniej ekspozycji, ponieważ ten reżim klimatyczny jest zbyt gorący latem.
- Unikaj wietrznych miejsc.
- Wykop dziurę wystarczająco dużą, aby pomieścić całą bryłę korzeniową ze słoika na zakupy.
- Po prostu uzupełnij ziemię z wykopanego dołka.
- Gleba nigdy nie powinna wysychać.
Pomysły na sadzenie: niemiecka paproć tworzy krzaczaste masy w wilgotnych, zacienionych lasach, dzikich ogrodach lub wilgotnych obszarach w pobliżu strumieni lub stawów.
Pomysły na skojarzenia: dobrze łączy się z astilbes czy hostami. Sadź w połączeniu z wczesnowiosennymi polnymi kwiatami (np. bloodroot), które będą w stanie uśpienia, zanim paproć osiągnie pełny rozmiar.
Uprawa i pielęgnacja paproci niemieckiej
Wegetatywne liście paproci Matteuccia struthiopteris wyłaniają się wiosną z wąskiej podstawy kęp, skąd rozchodzą się na maksymalną długość od 1 do 1,2 metra. Te wegetatywne liście na ogół tracą na wartości w miarę upływu lata. Potem zaczynają wyglądać raczej postrzępione wczesną jesienią. W końcu ostatecznie tracą ulotki późną jesienią, kiedy roślina przechodzi w stan uśpienia na zimę.
Ponadto konserwacja polega na cięciu sterylnych liści (łodygi i listków) na poziomie gruntu jesienią.
Sterylne liście tworzą ogromną koronę w kształcie wazonu wokół znacznie mniej efektownych, płodnych liści, które są wyprostowane, w kształcie kolców i ciemnobrązowe. Żyzne liście pojawiają się w środku lata i utrzymują się przez zimę.
Mnożenie Matteuccia struthiopteris
Matteuccia struthiopteris rozprzestrzenia się przez podziemne kłącza, tworząc gęste kolonie w optymalnych warunkach wzrostu. Rozmnażanie paproci niemieckiej polega na podziale kęp wiosną (link).
Choroby i obawy strusich piór
Podobnie jak w przypadku większości paproci podmokłych, nie ma poważnych problemów z owadami ani chorobami.
Poznać niemiecką paproć
Matteuccia struthiopteris , powszechnie znana jako paproć strusia lub paproć niemiecka , to liściasty gatunek kłącza . Tworzy kępy wielu liści (łodygi z listkami lub „liśćmi”). Zwykle osiąga 80-100 cm wysokości w uprawie, ale w środowisku naturalnym może osiągnąć prawie 2 metry wysokości w wilgotnym i chłodnym klimacie.
Nazwa rodzaju jest hołdem złożonym Carlo Matteucci (1800-1863), włoskiemu fizykowi. Nazwa gatunku wskazuje na podobieństwo do strusich piór (zwierzę z rodziny Struthionidae).
Zapamiętaj: Ta paproć tworzy sterylne liście, które zanikają na zimę (obwód rośliny) i żyzne liście, które pozostają do wiosny (w środku). Tnij tylko sterylne liście. Roślina, podobnie jak wszystkie gatunki z rodzaju Matteuccia i rodzaju Onociea, ma zatem zarówno liście liściaste, jak i zimozielone.
Efektowymi częściami tej paproci są drobno pocięte, średnio zielone wegetatywne liście („liście”). Jak sugeruje nazwa zwyczajowa, liście mają pierzasty wygląd długich strusich piór.
Matteuccia struthiopteris to pięknie graficznie cieniująca roślina. Duże, ciemnozielone liście wyginają się z wdziękiem i nadają tropikalny charakter palmy.
Zastosowania paproci ze strusich piór
Wyhoduj paprocie strusich piór jako roślinę ozdobną. Szczególnym zastosowaniem jest pod murami cmentarzy w niektórych krajach.
W przeszłości liście zbierano i suszono na zimową paszę dla zwierząt, chociaż obecność flawonoidów może być kłopotliwa. Ponadto w niektórych krajach czasami istnieje spożycie młodych pędów.
Jak w medycynie ludowej przyrządzać wywary z kłączy, zwłaszcza przeciw padaczce i gorączce. Dodatkowo zastosowanie przy oparzeniach, odmrożeniach, dermatozach występuje wraz z rozgniecionymi liśćmi wraz z ich zarodnikami.
Płodne liście można wykorzystać do stworzenia zimowych bukietów.
Przeczytaj także:
- Balkon od strony północnej: jakie rośliny preferować?
